Als kind leerde ik al vrij snel het belang van samenspelen en delen. Vooropgesteld stond dat ik samen met anderen moest leren eten. Iets in de trant van “wie goed doet, goed ontmoet.” Tenminste, ik dacht dat mijn moeder dat bedoelde. Thuis stond er altijd wel een bordje klaar voor visite. Als er niet voldoende eten was, dan deelden we alles evenredig of stond mijn moeder haar bord af om vervolgens zelf een broodje naar binnen te werken. Nu ik volwassen ben word ik af en toe geconfronteerd met het delen van eten. Soms op de meest markante wijze.
