Na een lange koloniale geschiedenis en ruim 50 jaar zichtbare aanwezigheid in de Lage Landen is het anno 2017 matig gesteld met de sociaal-economische en politieke positie van Surinamers in Nederland. Ook de relatieve invloed die Surinamers in Nederland kunnen uitoefenen op maatschappelijke vlakken in de samenleving is teleurstellend.
Het is algemeen bekend dat Surinamers in Nederland te kampen hebben met een gebrek aan duidelijk en sterk leiderschap. Door het ontbreken van duidelijk aanwijsbare leiders is er ook gebrek aan visie. Daardoor is ook de missie vaag en niet gedefinieerd. Er is onvoldoende basis om een Surinaams Nederlandse gemeenschap te bouwen of iets gemeenschappelijks te ontwikkelen. We zijn als een groep briljante sporters die een wedstrijd willen en kunnen spelen, maar het is niet duidelijk welke sport er beoefend wordt, wat de spelregels zijn en wie daarbij de verantwoordelijke coach is. Dat maakt ons autistische sporters in een balspel dat misschien geen balspel is, zonder competitie.
Surinamers hebben nauwelijks een gedeeld overkoepelend doel, geen verbindende factor zoals bijvoorbeeld religie. Wij zijn niet in staat of hebben niet geleerd om onze persoonlijke onhebbelijkheden ondergeschikt te maken aan een degelijk gemeenschappelijk hoger doel. Dit tegenstelling tot bijvoorbeeld de Joodse en de Moslimgemeenschap: Als de Rabijn of de Imam spreekt houdt iedereen zijn mond. Of je het nou eens met hem bent of niet, of je nou uit Syrië komt of uit Turkije, je volgt de dogmas van de Islam of het Jodendom.
Surinamers zijn gefragmenteerd en bijzonder snel geneigd elkaar af te branden en elkaars ideeën te torpederen. Het resultaat is dat wij links en rechts worden ingehaald door groepen met een andere migratie achtergrond.
Communicatieprobleem
Surinamers behoren tot de kleine groep zwarte mensen op de wereld die geïndoctrineerd en gedomineerd zijn door een kolonisator die een Germaanse taal sprak. Ook heeft hij die taal aan ons heeft geleerd. Dat geeft ons direct toegang tot Europese kennisbronnen op geslagen in archieven en bibliotheken. Linguïstisch zijn wij instaat tot in de nuance te communiceren met een van de meest overweldigende kolonisators in het geo-politieke spectrum ooit. En toch slagen we er niet in om gesprekken te voeren die aantoonbaar leiden tot verbetering van de sociaal maatschappelijke positie van Surinamers in Nederland. Van de 150 huidige kamerleden is er niet een van Surinaamse afkomst! Daar waar er twee Marokkanen burgemeester zijn van grote steden (Aboutaleb – Rotterdam en Marcoush – Arnhem) is Almere de grootse ‘stad’ van Nederland waar een Surinamer burgemeester is. In de 400 jaar verbinding met Nederland hebben we er in het totaal 4 gekend: Binderhagel van de gemeente Nuth (2002-2008), Sylvester waarnemend burgemeester gemeente Naarden en Anna Palouwna (2008 -2016), Ho Ten Soeng, Medemblik (2005-2007) en Weerwind 2016 tot heden Almere.
Obstakels
Surinamers in Nederland hebben een dubbel obstakel; we hebben een communicatieprobleem met elkaar en met het Nederlandse establishment. Het is kortom in Amsterdamse termen een losgeslagen zooitje. Veel van de obstakels waar Surinamers en Antillianen, in Nederland mee dealen hebben een direct verband met de impact van de Trans-Atlantische Slavernij. Je zou kunnen zeggen dat afro-Surinamers na de slavernij op drift zijn geraakt en nooit daadwerkelijk een duidelijk richting voor hun toekomst hebben bepaald. Er vinden te veel situaties plaats die zijn gebaseerd op een kenmerkende wisselwerking met het establishment en die negatief en remmend uitpakken voor de ontwikkeling en koersbepaling van Surinamers in Nederland.
Oplossingen
De manier waarop deze situatie zich ontwikkelt kan feitelijk niet langer zo. Om structurele veranderingen te bewerkstelligen is praten alleen dus niet voldoende. Dit lijkt het best te kunnen door veranderingsprocessen te starten vanuit een ‘black caucus’-achtige benadering, dus vanuit een kleine kern invloedrijke personen met leiderschapskwaliteiten. De werkwijze van deze kern is niet per definitie democratisch maar eerder doelgericht en bepaalt een aantal speelvelden, spelregels en de personele invulling daarbij. De belangrijkste taak van de kerngroep is te komen tot voor Nederlandse begrippen duidelijk herkenbare infrastructurele lijnen waarmee we ontwikkelingen kunnen initiëren binnen de Surinaamse gemeenschap. Daarbij zijn de volgende velden belangrijk:
- Economisch gebied,
- Sociaal maatschappelijk vlak
- Politiek
- Entertainment
- Media
- Sport
- Educatie
- Juridisch vlak
- Cultureel vlak
Het belangrijkste lijmmiddel dat de Surinaamse gemeenschap naar een hoger plan kan tillen is: samenwerking!
Guilly Koster
