Ze zijn mooi, komen in allerlei vormen en modellen. Ze lachen, huilen, klagen, zijn blij, verdrietig en enthousiast. Modieus gekleed met flitsende kapsels en zonnebrillen: zwart op wit! Niets dat menselijk is, is hen vreemd.
Surinamers! Het enige zwarte volk op de Zuid-Afrikanen na, dat een Germaanse taal spreekt zonder Europeaan te zijn. De zin ‘grijze grachtenhuizen verscholen achter schuivende schots en scheve gruis panelen zijn gigantische pretpartijen’, spreken we moeiteloos uit. Dat terwijl de gemiddelde buitenlander zijn keel verzwikt wanneer hij de horde van de drie eerste woorden van de zin probeert te nemen. Ze waren er weer op het eerste weekend van het Kwaku Summer Festival. In al hun geuren en kleuren schoven ze bara’s, broodje pom, roti of nasi etend langs elkaar heen.
Het is een gezellig krioelende groep. Sinds Kwaku nieuwe stijl, dat nu zijn vijfde editie kent. is er nog nooit een noemenswaardig incident geweest. Ja het is veranderd maar ten goede: de modderpoelen van weleer na een typisch Hollands regenbuitje zijn bedekt met rolstoel vriendelijke wandelpaden. De rondslingerende levensgevaarlijke elektriciteitskabels zijn weggestopt en een stel Pools klinkende allochtonen houden de boel in hoog tempo schoon. De jongeren hebben een eigen plek gekregen op het festival. Een eigen podium waar hun eigentijdse idolen een waardige plek hebben. Hiphop, R’nB, maar ook Kaskawi en reggae tonen schallen over het terrein. Het doorgeven van cultureel erfgoed is van belang als je een basis wil bouwen en een fundament wil zijn voor nieuwe generaties. En ja, ook de voorgaande 41 jaar hebben de toenmalige organisatoren hun best gedaan. Hun bijdrage tot aan dit moment is van onschatbare waarde. De navelstaarders van het eerste uur die tegen de nieuwe stijl waren hebben ongelijk gekregen. Hun angst dat het festival zijn typisch Surinaamse karakter zou verliezen blijkt ongegrond. Het festival is uitgegroeid tot een explosie van cultuur, sport en entertainment met internationale allure. Toeristen uit alle delen van de wereld boeken airb’nbs om er maar bij te kunnen zijn. En dat het nu wat geld kost is niet meer dan logisch. Immers: voor niets gaat alleen de zon op.
De Surinamers worden op het festival omringd door Afrikanen, Antillianen, Pakistanen, Hollanders en noem het maar op. Het is een feest van jewelste! Een festival kunnen ze wel organiseren in de Bijlmer. Het enige dat de baarmoeder van beton nog moet leveren is de nieuwe burgemeester van Amsterdam, Utrecht, Den Haag of Groningen.
Guilly
www.newmediaplatform.nl
