De komst van een nieuw kind wordt tegenwoordig door veel mensen in etappes gevierd. De bekendmaking van het geslacht, de viering betreffende de komst van het kind en het verwelkomen van het nieuwe leven. Ik kan me niet heugen dat dit in mijn tienerjaren al zo groots werd gevierd. De opmars van dit soort vieringen kunnen we tevens beschouwen als een steuntje in de rug voor de ouders. Ze worden overladen met cadeaus. Heel soms leidt het ook tot komische taferelen.
Gender reveal party’s aanschouwen vind ik wel het meest fascinerend. Iedereen is in de ban van het geslacht. Best grappig, aangezien we nu in de tijdsgeest leven waarbij gender neutraal zijn een discutabel onderwerp is. Afijn. Het leeft onder de verschillende bevolkingsgroepen. Wat maakt dit gegeven nou zo fascinerend voor mij? Het heeft met name te maken met het gedrag van de toekomstige vader wanneer het geslacht bekend wordt gemaakt. Zeker als hij, nog meer dan de moeder, een zoontje wilt. Stel je eens voor, je zit in een ruimte zit vol met mensen die in spanning aan het wachten zijn op de bekendmaking van het geslacht. Een spelletje en een versnapering later is het moment eindelijk aangebroken. Iedereen trekt zijn mobiele telefoon uit zijn of haar zak en begint te filmen. Het is luidruchtig. De teams, jongen of meisje, strijden tegen elkaar. Het geschreeuw is overigens standaard inbegrepen. Je zou bijna denken dat we even zijn vergeten dat er sowieso een baby opkomst is. Het geslacht maakt daarom, voor het publiek, eigenlijk helemaal niks uit. Op het moment suprême naderen de toekomstige ouders dan hun taart, ballon of rookkaars. Let dan nu heel goed op de toekomstige vader. Hij wilt een jongen. Hij wilt het zo enorm graag. De toekomstige ouders houden elkaar stevig vast. Blauw! Van blijdschap springt de vader in de lucht, laat hij zijn partner los en rent hij rondjes. Voor heel even vergeet hij haar. De moeder van zijn kind. Zijn partner. Sta je daar dan als aanstaande moeder alleen, alsof je een alleenstaande moeder bent.
Je komt dit soort filmpjes overal op het net tegen. Het is aan mij niet besteed, maar ik gun het wel een ander. Mijn moeder bijvoorbeeld. Een babyshower met terugwerkende kracht. Ik kan namelijk wel wat nieuwe sokken en boxershorts gebruiken. Ze houdt overigens niet van verassingen. Stuur het maar op naar de redactie. Bij voorbaat dank.
Darryl Veldman
