Voormalig zwemster Chantal Groot zag haar droom werkelijkheid worden toen ze Nederland vertegenwoordigde tijdens de Olympische Spelen. “Iedereen heeft een keer een slecht moment. Dit zijn de momenten dat mensen snel opgeven. Maar je moet daar doorheen.”
Chantal begon op 8-jarige leeftijd met zwemmen bij het Bijlmerbad. De zwemsport was een hobby tot haar talent werd opgemerkt. Toen de zwemster limieten voor de Nederlandse kampioenschappen begon te halen, besloot ze om een stap verder te gaan. “Ik wilde er meer uithalen, want ik vond het leuk om te winnen. En dat lukte vaak wel.” In 1998 werd de 16-jarige Chantal Europees jeugdkampioen op de 100 meter vlinderslag en veroverde ze zilver op de 100 meter vrije slag. Dit succes in Antwerpen leidde haar naar Europese kampioenschappen in Istanbul, waar ze een bronzen plak binnenhaalde op de 50 vlinderslag. Haar deelname aan deze competitie was niet zonder opoffering. “Ik moest kiezen tussen mijn studie en sport. Ik koos voor mijn zwemcarrière, maar alleen als ik een reële kans had om naar de Olympische Spelen te gaan.”
Overwinningen
Haar vastberadenheid resulteerde in een trainingsschema van minstens dertig uur per week. “Het is geen pretje om om zes uur ‘s ochtends in het water te liggen. Maar als ik een doel heb, heb ik er alles voor over om dit te behalen.” Anderhalf jaar later nam ze tijdens de Olympische Spelen in Sydney een zilveren medaille in ontvangst met haar estafetteteam. Door haar plek in de nationale selectie kreeg Chantal al op jonge leeftijd een A-status van sportorganisatie NOC*NSF en ontving hierdoor een fulltime topsport-salaris. Daarnaast bood de sportkoepel ook begeleiding tijdens en na de topsport. “Als mensen hier buiten vallen, is het lastig om de topsport vol te houden.” In totaal heeft de voormalig topsporter Nederland drieëndertig keer vertegenwoordigd op internationaal niveau met vier Europese jeugdkampioenschappen, vijftien Europese kampioenschappen, elf wereldkampioenschappen en drie edities van de Olympische Spelen in Sydney, Athene en Peking. “Als het even niet zo lekker ging, vroeg ik me wel af of ik door moest gaan. Maar meestal als je dan doorgaat, zie je dat het beter wordt. Ik heb er alleen maar profijt van gehad dat ik toen niet ben gestopt.”
Afsluiting
Op 25-jarige leeftijd besloot ze een punt te zetten achter haar zwemcarrière. Vooral omdat ze opmerkte dat ze alleen nog in contact kwam met andere zwemmers, waardoor haar relaties met vrienden verwaterden. “Plezier in de sport is belangrijk. Je moet je niet afvragen wat je ervoor moet laten. Het werd tijd voor een normaal leven.”
Door: Raksha Hoost
