“ Mijn jeugd in Holendrecht zal ik nooit vergeten. Mijn vader trok altijd samen met mij en mijn broer op en alle vriendjes waren altijd welkom. Wij gingen vaak joggen in het Bijlmer Park en als mijn vader weer eens ging barbecueën, mochten mijn vrienden meedoen. Kom proeven, zei hij tegen iedereen. Koken was zijn liefdestaal. Of we rijk waren of arm? Ik heb geen idee want mijn vader creëerde een liefdevolle wereld voor ons. Hij strooide wijsheden over ons uit die we pas later konden begrijpen. Hij zei : werk hard. Je weet nooit wie het ziet. Vaak sprak hij in het Engels want hij kwam van Aruba en zijn moeder van Trinidad: Don’t cry over spoiled milk. Keep it moving. Waar ik veel aan heb gehad is zijn gevleugelde uitspraak: neem verantwoordelijkheid voor wat je doet. Be held accountable. Nu pas zie ik hoeveel ik op hem lijk.”
Ik leerde Angelo rond 2006 kennen toen ik bij Krater werkte. Het viel mij op dat bijna iedereen hem kende.
“ Op mijn 19e vertrok ik uit Zuidoost en ben gaan ondernemen. Ik kocht een winkel waarin Frank Rijkaard’s design ondergoed werd verkocht, opende er nog een en bezat op gegeven moment zelfs een café. Ik woonde in West en later in Noord. Ik werd manager van artiesten en sporters en had mijn eigen evenementenbureau. Ik kwam in een internationale zakenwereld terecht, kreeg opdrachten van NBA-Europa, Dr. Pepper, Foot Locker. Ik reisde door Europa en werd gewaardeerd door de internationale zakenwereld. Ik voelde me als een vis in het water, dankzij mijn vorming in Zuidoost. Daar heb ik geleerd om met verschillende culturen om te gaan en ik kon de brug slaan tussen de internationale Hip Hopwereld en de Urbanwereld in Nederland. Mijn kennis van Zuidoost werd zeer gewaardeerd want de jongeren uit Zuidoost zijn trendsetters in de mode, de sport, muziek. Dat wisten deze grote opdrachtgevers en ik kon hen adviseren bij het opzetten van campagnes, meer dan andere Nederlandse partners.”
Toch ben je teruggekomen, Angelo. Jouw naam is verbonden aan No Limit dat een stepping stone is geweest voor vele jongeren die nu zelf programmeurs zijn geworden, eigen labels zijn gestart of als producent een carrière opbouwen.
“ Ja, daar ben ik trots op. Dat als die jongeren aangeven dat zij bij No Limit hun training hebben gekregen, het als een keurmerk wordt gezien. ‘Sluit je af voor de beelden die de witte samenleving van je heeft en concentreer je op hoe je je wil manifesteren, was mijn motto.
Ik kwam terug omdat ik een gezin stichtte. Augusto de Campos Neto, waarmee ik hier ben opgegroeid zei: De jongeren hebben iemand nodig zoals jij.
“ Bij mijn terugkeer in Zuidoost raakte ik geïnspireerd door mensen die zich zonder eigen belang voor de buurt inzetten, voor de ontwikkeling van onze jongeren, die hun potentie zagen, netwerken open stelden en hen hielpen om hun kwaliteiten te vergroten. Dat was nieuw voor mij en ik kon in mijn missie op hen steunen. Mensen zoals Saundra Williams, Otmar Watson, Jocelyn Bergland en ook U.”
Op dit moment in het gesprek kijken wij elkaar aan en zien in elkaars ogen hoe die jonge mensen van toen die bij MOSA, Krater, No Limit, Untold zijn begonnen, geëvolueerd zijn, zoals bijvoorbeeld Clarice Gargard. Wij knikken naar elkaar met een blijde grijns omdat wij de eer hebben gehad om een voetnoot te zijn in deze bijzondere levens.
