Henk van de Belt: “Zuidoost mag veelzijdiger”

Grafisch ontwerper en buurtbewoner Henk van de Belt landde vijftig jaar geleden in Zuidoost. Sinds 1990 knokt hij vrijwillig voor een betere en fraaiere Bijlmer. Als beheerder van buurtsalons faciliteerde hij tien jaar lang zo’n 15.000 buurtactiviteiten. Tot heden is hij bezig met de vliegramp in 1992. Als lid van Comité Pa Sem zette hij zich in om de helden van de Bijlmerramp te eren. In 2014 onderscheidde Stadsdeel Zuidoost hem voor zijn brede maatschappelijke inzet. Nog steeds is hij actief in de K-buurt. Henk pleit voor een veelzijdiger aanbod in Zuidoost om zo meer kansen te creëren voor de toekomst.

Recent heb ik met buitenlandse vrienden gefietst door ons kleurrijke Zuidoost. Ze verbaasden zich over het vele groen, de fraaie stedenbouw, parken in de Bijlmer hoogbouw, scholen, campus en de wereldse dynamiek rond de Arena. Overal spelende kinderen, sporters en families aan het picknicken. Het is een voorrecht om in deze wereldse enclave te wonen en er mijn ontwerpstudio te hebben.”

Het is een voorrecht om in deze wereldse enclave te wonen.

Kansen voor jongeren
Desondanks heeft de Bijlmer volgens Henk nog niet helemaal korte metten gemaakt met haar slapende karakter. Het stadsdeel had een slecht imago in de jaren zeventig en tachtig. Er ontbraken veel voorzieningen en er was verloedering en ondermaats beheer. Dankzij de komst van bedrijven en culturele centra groeide de Zuidoost langzaam van slaapwijk naar kansenwijk. “Het is nog steeds wel een kwetsbare stadswijk. Nog té weinig een kansenwijk. De komst van vier jongerencentra is een goede stap. Maar het verdwijnen van de ruim honderd eens zo kenmerkende bruisende collectieve ruimten die bijna subsidieloos functioneerden is een verarming van Zuidoost.”

Henk observeert hoe jongeren worstelen in de zoektocht naar hun identiteit. Hij merkt dagelijks dat
jongeren niet weten wat de wereld biedt, wat ze zelf kunnen en wat hun talenten zijn. “Als ik vraag wat ze willen worden, valt het me op dat ze niet weten wat er mogelijk is. Ze zijn doelloos.” Een mogelijke oplossing, volgens Henk, is om meer gemengde functies te creëren om jongeren zo meer perspectief te geven over wat kan, zoals wonen en werken, scholing en recreatie. “Ik vind het nog te weinig veelzijdig. Er is nu nog onvoldoende aandacht voor zaken zoals beroepskeuze, vakopleidingen, experimenteerplekken, regelluwe zones, start-ups, urban business labs, werkgelegenheid, zzp’ers, onderzoek en innovatie. ”

Uit frustratie startte Henk een Whatsapp-groep met nu een dertigtal bewoners, docenten, jongerenwerkers en een wijkagent om de geweldsproblematiek van het stadsdeel te doorgronden. Doel van de groep is krachtenbundeling, discussie en informatie-uitwisseling om bij te dragen aan een veiliger stadsdeel waarbij voorkomen wordt dat jongeren misleidt worden en hun leven in de bak of in een kist eindigt. Aanvullend daarop ontstond een uitgebreide ‘docutheek’, een online verzameling van informatie om elkaar op de hoogte te houden van onder andere besluitvorming, obstakels, oplossingen, en inspiratievoorbeelden.

“Zuidoost heeft de inzet van iedereen nodig. Van jongeren, ouders en senioren. Van vrijwilligers, professionals en bestuurders. Samen initiatieven nemen voor een beter Zuidoost. Samen actief zijn in je buurt. Alle kansen voor meer veiligheid steunen. Hulp bieden in plaats van zwijgen.”

Zuidoost heeft de inzet van iedereen nodig. Van jongeren, ouders en senioren.


Masterplan Zuidoost
Het ambitieuze plan zou eigenlijk Masterplan Jongeren als duidelijke titel moeten hebben. Erg nodig die aandacht voor jongeren en opvoeders, voor scholing en toekomstperspectief.” Maar volgens Henk is het Masterplan daarnaast verre van compleet. “Ik heb het gelezen en ben op zoek gegaan naar bepaalde woorden. Participatie wordt te weinig genoemd. Toerisme staat er niet in. Senioren en ouderen staan er niet in. Sommige ouderen voelen zich hierdoor buitengesloten. Jammer. Brede samenwerking is een vereiste bij de transitie naar een kansenwijk.”

De totstandkoming van het Masterplan is dan ook een raadsel voor Henk. “Er is maar één bewoner in het comité. De rest bestaat uit woningcorporaties, ondernemers en bestuurders. Ik verbaas me dat er zoveel hiaten zijn het programma. Ik mis een gefaseerde aanpak met inspraak met een programma van eisen en een programma van aanpak. Nu ligt er ineens zo’n Masterplan. Bam.”

Henk: De totstandkoming van het Masterplan is een raadsel “Er is maar één bewoner in het comité.

Omgevingsvisie 2050
Het recente Concept Omgevingsvisie Amsterdam 2050 is juist met veel inspraak tot stand gekomen. Hierin staan plannen enkele plannen voor Zuidoost, zoals het verlagen van de Gooiseweg, het doortrekken van tramlijn 19 van Diemen naar NS-station Bijlmer Arena en bebouwing aan de Gaasperplas. Opmerkelijk, volgens Henk. “De naam Bijlmer West voor de nieuwe woonwijk tussen Arena en IKEA wordt in het plan afgewezen; het blijft Amstel III. Een gemiste kans om bewoners en bedrijven dichter bij elkaar te laten komen.” Henk vreest dat de gemeente en de ontwikkelaars een wijk met saaie hoogbouw voor ogen heeft. “Het karakter van onze creatieve, kleurrijke stad moet behouden blijven.”

Nieuw volkslied
Onderdeel van die kleurrijke stad is het belichten van culturele tradities. Henk pleit voor een tweede Bevrijdingsdag op 1 juli: Keti Koti als nationale feestdag. “En meer aandacht voor de Dag van Besef op 30 juni. Sinds 1993 wordt bij het Monument van Besef op het Surinameplein een slavernijherdenking gehouden. ”We moeten beseffen dat er wereldwijd nog steeds sprake is van slavernij, racisme, sex-trafficking, kinderarbeid, armoede. En ondertussen lijken we slaaf te worden van social media, big tech en van een soms drieste overheid. Kortom, nieuwe verzets­strijders gewenst!”

Ook neemt hij het huidige volkslied onder de loep. “Het Wilhelmus is een moeilijk te vatten eeuwenoud familielied dat pas sinds 1932 onze hymne is. Een volkslied dient inspiratie, ambitie, trots en inclusiviteit uit te stralen. Passend bij een herdenking, sportwedstrijd en feestelijk evenement. Misschien meerdere volksliederen, per groep of regio. Een uitdaging voor tekstschrijvers en componisten. Dankzij m’n ‘Drees-beurs’ (red. AOW) naast m’n ontwerpwerk kan ik daar ook zelf relaxed aan werken op een mooi terras in Zuidoost.”

Deel dit bericht op social media
Zuidoost&Meer

GRATIS
BEKIJK