BIJLMER PIONIERS: Hilly Axwijk en Palmira Barends

 

Door Drs. MA, Graziëlla Hunsel Rivero

In Bijlmer Pioniers leest u de verhalen van de mensen die zich op een bijzondere wijze, in de Bijlmergeschiedenis, hebben ingezet voor de gemeenschap en de opbouw van dit stadsdeel.

 

BIJLMER PIONIERS: Hilly Axwijk en Palmira Barends – Moeder en dochter met een fighting spirit

[Hilly Axwijk 1968 – 2004 & Palmira Barends 1968 – heden]

Op 29 oktober 1967 kwamen Palmira en haar moeder Hilly Axwijk naar Nederland en trokken in bij familie in Amsterdam. Nog geen 7 dagen in Nederland begon Hilly met werken bij Volkshuisvesting en volgde zij ’s avonds de mbo-opleiding tot maatschappelijk werkster. Na zes maanden werd het gezin herenigd met de komst van de overige familieleden, de drie zonen en broertjes Steve, Patrice en Humberto. In mei 1968 streek het gezin neer in de G-buurt om daar in de flat Grubbehoeve een fijn appartement te betrekken. Dit appartement werd een plek waar, als moeder Hilly thuis was, velen terecht konden voor een praatje, advies of een hulpvraag.  De huiskamer werd ingeruild voor een kantoor van de Surinaamse Vrouwen Beweging in het gebouw van stichting Interim Beheer waar nu het CEC-gebouw staat.  Haar medemens, maar vooral vrouwen in hun kracht zetten, is altijd de drijfveer van Hilly Axwijk geweest. Het is haar erfenis die zij achterlaat voor de bevolking van dit deel van Amsterdam.  Op de plek waar zij dag in dag uit haar levenswerk uitvoerde, is er in 2010 ter nagedachtenis aan deze Bijlmer Pionier een plein naar haar vernoemd, het Hilly Axwijkplantoen. Haar dochter Palmira heeft de G-buurt nooit verlaten en op haar eigen krachtige manier zet zij zich in voor haar medemens in Zuidoost.

 

EEN GEBOREN VROUWENRECHTENACTIVISTE

“Nadat mijn moeder haar mbo-opleiding had afgerond, ging ze door naar het hbo en deed voor haar scriptie onderzoek naar ”De Surinaamse vrouw en haar onvolledig gezin in Nederland”. Vanwege haar eigen ervaring kon ze zich met de juiste adviezen inzetten en eventueel bij de nodige instanties aankloppen voor begeleiding van de hulpvraag. Haar motto was “Gelijke rechten voor de vrouwen en haal uit je leven wat erin zit “al deze kennis zette zij om in de vorm van adviezen die zij gaf aan de vrouwen van de SVB. Haar drang om zichzelf steeds verder te bekwamen, was onuitputtelijk. Dit maakte dat ze ging werken bij de Sociale Dienst, want nog meer vrouwen moesten bewust gemaakt worden. Door haar drive en de activiteiten die zij met de SVB ontplooide, viel ze op bij de PvdA! Ze nodigden haar uit om zich aan te sluiten bij de Rooie Vrouwen. Hierdoor stortte zij zich volledig in de politiek en haalde vervolgens vele zwarte vrouwen de politiek in. Met kracht zorgde ze ervoor dat deze vrouwen gezien en gehoord werden. In 1985 riep zij de Sophie Redmondonderscheiding in het leven waar er jaarlijks een prijs werd toegekend aan een vrouw die zich op cultureel en maatschappelijk vlak inzette voor anderen vrouwen. Zo is ook het lied Datra Sophie Redmond van Anne-Marie Hunsel ontstaan. Het was en is het lijflied van de onderscheiding die nu als de Gouden Vioolspeld door het leven gaat. Mijn moeder had van nature de fighting spirit om mensen de beste versie van zichzelf te laten worden.”

 

GEBIEDSKANJER

“Zelf zet ik me al jaren in voor de bewoners uit Zuidoost. Ik heb jaren succesvol in de schuldhulpverlening gewerkt, maar mijn contract bij de gemeente werd in 2013 jammer genoeg niet verlengd en kon ik niet langer mijn bijdrage leveren aan het vele werk dat er nu nog steeds ligt. In datzelfde jaar kreeg ik een droom waarin ik de opdracht kreeg om voor mensen uit de buurt te gaan koken die dat nodig hadden. Mijn moeder maakte ook deel uit van die droom. In de droom stelde ik haar de vraag waar ik moest beginnen. Haar antwoord was kort en duidelijk. Doe het! Het zal je lukken! Ik heb geen moment getwijfeld en ben aan de slag gegaan. Binnen drie dagen stond in voor toko Kai Hing op Ganzenhoef met 250 maaltijden die ik uitdeelde aan de mensen die het minder hadden. Ik heb dit tot en met 2017 geheel op eigen kracht en zonder subsidies gedaan vanuit het CEC-gebouw met behulp van winkeliers en particulieren die mij sponsorden om 1100 mensen uit de buurt te helpen. In 2015 ontving ik van de gemeente voor mijn inzet en betrokkenheid de oorkonde van Gebiedskanjer. Daar ben ik enorm trots op en blijf bewoners bijstaan waar ik kan.

De vorige Bijlmer Pionier, Hidayet Gencaslan, stelt je de volgende vraag: 

Wat kan er volgens jou nog verbeterd worden voor een betere samenleving in Amsterdam-Zuidoost?

“Verbetering voor een betere samenleving in Zuidoost zou zijn dat er weer wordt nagedacht over verschillende buurtcentra om de jongeren en verschillende culturen een plek te geven samen te komen, deel te nemen aan verschillende activiteiten, van elkaar te leren en om zo samenscholing te verminderen.”

WAT IS JOUW VRAAG AAN DE VOLGENDE PIONIER?

“In deze tijd van Corona, hoe kunnen de verschillende culturen uit Zuidoost elkaar toch leren kennen?”

Hilly Axwijk en Palmira Barends – Moeder en dochter met een fighting spirit

 

 

Deel dit bericht op social media
Zuidoost&Meer

GRATIS
BEKIJK